اون موقع چه حسی داشتی؟”… Park Sung Hoon، اسم جدید ‘Hyun Joo’

وقتی به پارک سونگ هون (Park Sung-hoon) فکر می‌کنیم، بیشتر از اسمش، شخصیت‌هایی که بازی کرده به یادمون میاد. مثلاً، جئون جه جون (Jeon Jae-joon) بی‌رحم و خودخواه در سریال «افتخار» (The Glory) یا یو اون سونگ (Yoo Eun-sung) بدجنس در «ملکه اشک‌ها» (Queen of Tears). با اینکه بیشتر از دو سال از پایان سریال «افتخار» می‌گذره، هنوز هم جئون جه جون رو به خاطر داریم. این نشون می‌ده چقدر حضورش پررنگ و خاص بود.

پارک سونگ هون از سال 2008 تا 2022 دوران سختی رو به عنوان یه بازیگر ناشناس پشت سر گذاشت. اما حالا با اسم‌های زیادی شناخته می‌شه. اون یه اسم خاص هم به کارنامه هنریش اضافه کرده: “شماره 120، جو هیون جو” (Jo Hyun-joo). پارک سونگ هون میگه: “قبلاً خیلی طول می‌کشید تا بخوام خودمو به عنوان یه بازیگر توضیح بدم. اما حالا کافیه بگم جئون جه جون یا هیون جو، همه منو می‌شناسن. این برای من به عنوان یه بازیگر، واقعاً جای شکر داره.”

پارک سونگ هون چهره جدیدی رو به نمایش گذاشته. و یه اسم دیگه هم به دست آورده. اون با “هیون جو اونّی” (Hyun-joo Unnie) یه شخصیت ترنس جندر (Transgender) آشنا شده.

شماره 120، جو هیون جو

هوانگ دونگ هیوک (Hwang Dong-hyuk)، کارگردان، بازی پارک سونگ هون رو در یه سریال تک قسمتی به اسم «هیسو» (Heesu) از شبکه KBS در سال 2021 دید و خیلی تحت تاثیر قرار گرفت. اون نقش یه پدر معمولی رو بازی می‌کرد که دخترش رو از دست داده بود. هوانگ دونگ هیوک در همون نقش، جو هیون جو رو پیدا کرد.

پارک سونگ هون میگه: “خیلی برام عجیب بود. من تک پسر خانواده‌ام و دو تا خواهر بزرگتر دارم. خب، یه سری ویژگی‌های زنونه هم تو وجودم هست. انگار کارگردان به این موضوع پی برده بود.”

جو هیون جو یه گروهبان ستاد فرماندهی نیروهای ویژه ارتشه. اون یه ترنس جندر MTF (مرد به زن) ئه. برای به دست آوردن پول جراحی تغییر جنسیتش، تو یه بازی شرکت می‌کنه. پارک سونگ هون قبلاً تو تئاتر نقش‌های LGBTQ+ (افراد همجنسگرا، دوجنسگرا، ترنس‌جندر و…) رو بازی کرده بوده. برای درک بهتر نقشش، تحقیق کرد و با افراد ترنس جندر واقعی مشورت کرد. اولین چیزی که بهش فکر کرد این بود که نباید شخصیت رو مسخره کنه. اون توضیح داد: “من سعی کردم خیلی مراقب باشم که صدامو زیادی تغییر ندم یا حرکاتم رو اغراق آمیز نکنم.”

شخصیت هیون جو، با الهام از افرادی مثل سرباز فقید بیون هیه سو (Byun Hee-soo) ساخته شده. لایه‌های شخصیت خیلی مهم بود. پارک سونگ هون توضیح داد: “من سعی کردم گذشته، سختی‌ها و تبعیض‌هایی که این افراد باهاش مواجه شدن رو به خوبی نشون بدم.” به جای اضافه کردن، اون سعی کرد از چیزی کم نکنه. “من با کارگردان و تیم لباس و گریم زیاد صحبت کردم. موهای کوتاه و بلند رو امتحان کردیم. لاک‌های مختلف زدیم و اکسسوری‌های متفاوت استفاده کردیم.” مهمترین چیز برای پارک سونگ هون این بود که روی جو هیون جوی انسانی تمرکز کنه. اون گفت: “من سعی کردم تمرکزم رو بذارم روی اینکه اون چه زندگی‌ای داشته، تو چه شرایطی بوده و اون لحظه چه احساسی داشته.”

اون فقط یه زن معمولیه

پارک سونگ هون میگه: “می‌خواستم نشون بدم که میشه با همه کنار اومد، حتی اگه ترسناک باشه.” همونطور که اون می‌خواست، شخصیت هیون جو رو به خوبی درآورد. شخصیتی که قلب مهربونی داشت، ولی خیلی قوی بود. مخصوصاً لحظه‌ای که از یونگ می (Young-mi) با شماره 95 (با بازی کیم شی یون (Kim Si-eun)) شنید “اونّی” (خواهر بزرگتر)، تغییرات چهره‌اش فوق العاده بود. این اولین باری بود که احساسات درونی هیون جو بروز می‌کرد. پارک سونگ هون گفت: “وقتی فیلمنامه رو می‌خوندم، جمله ‘اونّی تو هم خوشگلی’ خیلی به دلم نشست. وقتی این جمله رو تو صحنه از زبون یونگ می شنیدم، دلم لرزید.”

هیون جو با سونگ گی هون (Sung Gi-hun) (با بازی لی جونگ جه (Lee Jung-jae)) تو شورش شرکت می‌کنه و اسلحه به دست می‌گیره. اون جونشو برای نجات دوستاش میده. از این لحظه به بعد، لحن صداشم تغییر می‌کنه. جمله “مامانم خیلی گریه کرد” تو صحنه اضافه شده. کارگردان بهش گفته بود: “وقتی برای اولین بار خودتو آشکار کردی، چهره مادرتو به یاد بیار. احساساتی شو، اما زیاده‌روی نکن.” پارک سونگ هون این درخواست کارگردان رو خیلی ظریف اجرا کرد. اون گفت: “خیلی به دلم نشست. حس هیون جو رو خیلی عمیق‌تر کرد.” هیون جو طوری از اقلیت‌ها دفاع کرد که نه کم بود و نه زیاد. پارک سونگ هون با فروتنی گفت: “امیدوارم بتونم هیون جو رو خوب نشون بدم تا دید مثبتی نسبت به کسایی که هنوز با تبعیض روبرو هستن ایجاد بشه.”

“من باور دارم که ما می‌تونیم این کارو انجام بدیم. بذار نشون بدیم این بازی واسه ما که اینجا پشت صحنه‌ایم هیچ اهمیتی نداره.” (جمله‌ای از هیون جو)

شاید این جمله برای همه اقلیت‌های جهان باشه.

برای یک اسم دیگه

فیلمبرداری «بازی مرکب 2» (Squid Game 2) همزمان با سریال «ملکه اشک‌ها» بود. پارک سونگ هون احساس محدودیت جسمانی می‌کرد. اما این فرصتی بود تا از بازی بازیگرای باتجربه‌ای مثل لی جونگ جه و لی بیونگ هون (Lee Byung-hun) (در نقش هوانگ این هو (Hwang In-ho)) یاد بگیره. پارک سونگ هون گفت: “این یه فرصت آموزشی بود تا کنار بازیگرای مورد تحسینم بازی کنم. از شغلم خیلی راضی بودم. با اینکه از نظر جسمی خسته بودم، اما از نظر روحی خیلی راضی بودم.”

پارک سونگ هون منتظر اکران فیلم «شب گرمسیری» (Tropical Night) (به کارگردانی کیم پان سو (Kim Pan-soo)) است. اون گفت: “فیلمبرداری این فیلم بهار گذشته انجام شد. تو این فیلم هم نقش یه آدم بد رو بازی می‌کنم. امیدوارم استقبال کنین.” اون همچنین از کارگردان نا هونگ جین (Na Hong-jin) و نویسنده لیم سانگ سون (Lim Sang-soon) درخواست همکاری داده. اون گفت: “من طرفدار بزرگ هردوتاشونم. کنجکاوم بدونم اگه تو فیلم‌ها و نوشته‌هاشون بازی کنم، چطور به نظر می رسم.”

آیا میشه پارک سونگ هون رو دوباره تو تئاتر دید، جایی که ریشه‌های بازیش از اونجا نشأت گرفته؟ اون گفت: “پارسال بعد از 7 سال با نمایش ‘بانگ یا’ (Bang-ya) به صحنه تئاتر برگشتم. خیلی خوش گذشت. هر وقت فرصتی پیش بیاد، دوست دارم دوباره به صحنه برگردم.”

پارک سونگ هون با نقش هیون جو یه اسم دیگه به دست آورد. اون گفت: “دوست دارم با اسم هیون جو صدام کنن. این یه شانس بزرگه که میتونم نقش های کاملا متفاوتی رو به عنوان یه بازیگر بازی کنم.” برای اون مهم نیست اگه اسمشو از دست بده. اون گفت: “همه این شخصیت‌ها مثل یه هدیه با ارزش برای من هستن. اینکه میتونم فقط با سه حرف تو ذهن ها بمونم، برام خیلی ارزشمنده.”